Milad Rostamvand

Bi To Man Zendeh Namanam

بی تو من زنده نمانم
بی تو طوفان زده ی دشت جنونم
صید افتاده بخونم
تو چسان می گذری غافل از اندوه درونم ؟
بی من از کوچه گذر کردی و رفتی
بی من از شهر سفر کردی و رفتی
قطره ای اشک درخشید به چشمان سیاهم
تا خم کوچه بدنبال تو لغزید نگاهم
تو ندیدی ! تو ندیدی ! تو ندیدی !
نگهت هیچ نیفتاد براهی که گذشتی
چون در خانه ببستم دگر از پای نشستم
گوئیا زلزله آمد گوئیا خانه فرو ریخت سر من
بی تو من در همه شهر غریبم ! غریبم !
بی تو کس نشنود از این دل بشکسته صدائی ! صدائی !
برنخیزد دگر از مرغک پر بسته نوائی
بی من از کوچه گذر کردی و رفتی
بی من از شهر سفر کردی و رفتی
قطره ای اشک درخشید به چشمان سیاهم
تا خم کوچه بدنبال تو لغزید نگاهم
تو ندیدی ! تو ندیدی ! تو ندیدی !
نگهت هیچ نیفتاد براهی که گذشتی
چون در خانه ببستم دگر از پای نشستم
بی تو من در همه شهر غریبم ! غریبم !
بی تو کس نشنود از این دل بشکسته صدائی ! صدائی !
برنخیزد دگر از مرغک پر بسته نوائی