Armin Restive

Shabe Khaste

یه شب خسته یه شب داغون
چراغا روشن توی خیابون
نم نم بارون جدائه راهمون
شبم آروم دنیامم داغون
همه خوشحالن به جای من
بازم غم داره چشای من
تلخی و تنهایی سکوت من گاهی شبای من
بازم خشم داره صدای من
به دیوار قفله نگاه من
اشکای جاری جاهای خالی دنیای من
یه دل پردرد جنجگوی بی سپر
تنها وتیره بخت جسم
جوونم و خیلی پیرشدم
خیلی خوردم و نمیکشم دیگه سیر شدم
خیلی بزرگ قد کوه غم شدم
اوردوز کردم نزدیکه چپ کنم
دیر فهمیدم تازه پریدم حیف
نیستم اسیر کسی آخه شکسته هستیم
از بس زخم خوردم خیلی سنگینه بغضم
آره نفس میکشم اما یه روح مردم
همش شادیمو به زندگیم تحریم کردم
خودم غرق خون زخمارو ترمیم کردم
حتی تولدم واسم مث مرگه
کاش میشد بازم اون روزا برگرده
کسیم که واسش با دنیا میجنگم
رفته وعجیبه که فقط میخندم
گذشت تکراری ترین تکرار
سردم از اکران انکار
شدم مالک ملک بدترین اقبال
که ندارم اصرار به ترک اجبار
ماها فر شدیم ترد سمت مرگ
باکت نباشه عشق است مرگ