Pezhman Panahi

Ghorour

داری از من می گیری بازم آسمونم و
واسه روزایی که سوخت من بهت مدیونمو
باورم نمی کنی با همه دلواپسی
رد شدم از همه تا تو به دادم برسی
از سکوتم رد شدی تا غرورت نشکنه
من نگاهت می کنم تا حواست با منه
یه سکوت شیشه ای ته چشمای تو بود
منو تنها نمی ذاشت هر کسی جای تو بود
همه ی دلخوشیام به همین رابطه بود
اون که دیر اومده بود رفته از دلم چه زود
با تموم خاطرات اون که مونده منمو
داری از یاد می بری عطر پیراهنمو
از سکوتم رد شدی تا غرورت نشکنه
من نگاهت می کنم تا حواست با منه
یه سکوت شیشه ای ته چشمای تو بود
من و تنها نمی ذاشت هر کسی جای تو بود