Pouriya Bineshiyan

Jaye Khalie To

نشستم به اسم هوایی شدن غرورو تو عکسات ورق می زنم
به رسم رها بودن از فکر تو غروبارو تا شب قدم می زنم
به تنهایی عادت ندارم ولی دلم با همین خاطراتت خوشه
همین دوری و جای خالی تو یه عمره که هرشب منو میکشه
میخوام سهمم از تو همین باشه بس که من کل رویاتو از بر کنم
اگه اشک و مرهم بدونه دلم شاید بی تو بودن رو باور کنم
یه روزی به امروز من میرسی یه روزی که غمها تو رو میبره
به فردایی که حال تو خوب نیست درست وقتی که حال من بهتره
یه وقتا که یادت میافته دلم میباره به یادت چشام اشکشو
چقد این گلو بغضشو خورد تا مبادا بفهمه کسی قصه شو
مگه میشه این عشق یادم بره مگه میشه دل کند از اون خاطرات
واسه دیدن تو دلم لک زده واسه دیدن عشق توی نگات
میخوام سهمم از تو همین باشه بس که من کل رویاتو از بر کنم
اگه اشک و مرهم بدونه دلم شاید بی تو بودن رو باور کنم
یه روزی به امروز من میرسی یه روزی که غمها تو رو میبره
به فردایی که حال تو خوب نیست درست وقتی که حال من بهتره