Mohammad Navid

Deltang

میدونم هر از گاهی، دلت برام تنگ میشه
اون دلی که جای من بود و، سرش جنگ میشه
انقدر تنگ میشه راه نفسم تنگ میشه
میدونم خیالت از من دیگه کم رنگ میشه
من گدای بی نیازم، کاسه ی عشقت توو دستم
روو لبام نشسته آهی، دلامون میگیره گاهی
میسوزم کنار این شمع، پیر عشقم خاطرت جمع
کاسه ی عشقت توو دستم، من گدای بی نیازم
میدونم دلتنگی و این روزگار سخت میشه
نگران من نباش چون دلت خوشبخت میشه
من و تو بی هم و با هم واسه دنیا غریبیم
پس بیا عشقمونو ،دست این و اون ندیم
من گدای بی نیازم، کاسه ی عشقت توو دستم
روو لبام نشسته آهی، دلامون میگیره گاهی
میسوزم کنار این شمع، پیر عشقم خاطرت جمع
چون گدای این نیازم، من گدای بی نیازم