Ali Kalantari

Vabastegi

زندگی برعکسِ میلِ باطنیت
خیلی از روزا مسیرش صاف نیست
گاهی ، میشینی و گریه میکنی
تو دلت میگی که این انصاف نیست
از مرور خاطراتت خسته و
در به در دنبال یه ، آرامشی
دوس ندارى که میونِ بودن و
حس تلخِ سوختن ، آواره شی
توو دلت دنیایى از ناگفته هاس
تو نمیدنى به کى باید بگى
هرچقدرم که تحمل میکنى
کم نمیشه حسه این وابستگى
با خیال اینکه رورزى میرسه
با تو باشه روزتو سر میکنى
هرچى تو فکرت بیاد حتى دروغ
این دروغه خوبو باور میکنى
هی تصور میکنی دل داده ووو
از تو تا دستاش خیلی راه نیست
عمراین دلدادگی طولانیه
مثل روزای قدیم کوتاه نیست