Farzin Farnad

Hasrat

میدونی
بعضی مواقع شرایطِ زندگی تورو به یه جایی می‌رسونه
که دیگه هیچ احساسی نمی‌کنی
بحثِ سیمِ بینِ قلب و مغزه
که پاره شده
دیگه هیچ حسی نمی‌مونه
امشب دیگه واس من شبه سختیه
می‌خوام گریه بکنم بشم تخلیه
غرور اجازه نمیده، بغضم بشکنه
می‌خوام بشکنه، کل شهر صداشو بشنوه
میگی داداش مرد،مگه گریه میکنه
می‌خوام گریه نکنم بغض وِل نمی‌کنه
آره میدونم،توام مثل من درد داری
بغضتو قورت میدی به ظاهر روالی
صبح تا شب سرکار ، شب تا صبح بیداری
انگار از هفت آسمون یه ستاره نداری
صدامو میشنوی،می‌دونی که چی میگم
پر درد و حسرتی میدونم که میگم
یه نخ سیگار روشن کن،کمی درد و دل کنیم
هر کامی که می‌گیریم ، یه حسرتو ول کنیم
میگی حسرت منو تو که تمومی نداره
یه نخ سیگارم بکشیم داداش،فرقی نداره
آره می‌دونم، ولی یه نخ می‌خوام
میدونم توهمه ولی یه بار می‌خوام
از خدا، برگردم تو دوران کودکی
از بابام بخورم یه کمی کتکی
برم پیش مامانم و واسش کمی ناز کنم
اونم بغلم کنه، منم پرواز کنم
اون لحظه چقدر واسه من قشنگ بود
انگار کلِ آرامش دنیا واسه من بود
انگار کل آرامش دنیا واسه من بود
اون لحظه چقدر واسه من قشنگ بود
انگار کل آرامش دنیا واسه من بود
حیف
چقدر سختی کشیدم چقدر ضربه خوردم
چقدر حرف شنیدم چقدر طعنه خوردم
شبا چشام پره اشک روزا دلم خونه
انگار تاریک شده واسم کلِ خونه
انگار زندگیمو یه عده طلسم کردن
طوری که تنها شدم، همه ولم کردن
انگار از بچگی نافمو با درد بریدن
خدا تو بالا سرم بودی مگه ازم چی دیدن؟
غیر از این بود نه دروغ و فقط دوست داشتن
حالا اجازه میدن به خودشون تو روم وایستن
ای خدا کجارو من خراب کردم؟
اگه خراب کردم بابتش تاوان دادم
من بارون دیدم، اینا با بارون بَدن‌
به کی بگم من حرفمو ، به کی بگم درده قلبمو؟
آخه این همه تاوان تو این سنِ کم؟
هی درد خجالت بکش، دل بکن
دیگه چیزی مونده که بخوای خراب کنی؟
نکنه حواست نباشه بخوای آباد کنی
ببین
منم با تو عجینم
آره
منم همینم
من فرزین فرناد
درد کشیده‌ی رو این سرزمینم
انگار کل آرامش دنیا واس من بود
اون لحظه چقدر واسه من قشنگ بود
انگار کل آرامش دنیا واسه من بود