Vandad

Saghfe Shishei

شبایی که با نا امیدی سحر شد
چمدونی که هی درگیر سفر شد
کسی ندید اون روزا چجوری سر شد
رفتنم برات کبریت ِ بی خطر شد
آتیش غرور تو ادامه داره
شبمون خالی شد از ماه و ستاره
سکوتم همیشه از حال خوشم نیست
بعضی از شکستنا صدا نداره
دردای منو نمیبینی اصن
حال بدمو نمیگیری ازم
گفته بودم بدون تو بی کسم
تو نمیبینی اصن به خود خدا قسم
کنار تو روی لبه‌ی تیغم
انگار اسلحه بوده رو شقیقه‌م
خوب نمیشه این زخمای عمیقم
که توی هر دقیقم با تنهایی رفیقم
منی که میگفت یه آن چشم رو هم بزار
ببین دارم میام چایی دم بزار
میگه نمیتونی راحتم بزار
جلوی آینه درد و دل کن
زندگیمون رفت زیر سقف شیشه‌ای
میشکنه با یه مشت حرف کلیشه ای
مشکلاتی که حل نمیشه ریشه ای
نمیتونی برو دستامو ول کن
دردای منو نمیبینی اصن
حال بدمو نمیگیری ازم
گفته بودم بدون تو بی کسم
تو نمیبینی اصن به خود خدا قسم
کنار تو روی لبه‌ی تیغم
انگار اسلحه بوده رو شقیقه‌م
خوب نمیشه این زخمای عمیقم
که توی هر دقیقم با تنهایی رفیقم