Nima Garshasbi

Bachegi

بچگی کرد قلب سادت رفت خیال کرد از رو عادت
حاضرم که باز دوباره پات بمونم با خسارت
رفته یادت کلی حرفه میگی واست نمی صرفه
موندن تو قد عمرِ جای رد پا رو برفه
آره عشقه باعث درد پس چرا دل ول نمیکرد
کاش لبام چیزی نمیگفت کارمو مشکل نمیکرد
از وقتی فهمیدی عاشقم ،مجنونم یه کاری کردی باهام بی سر پناه شم
من واست مثه کوه تکیه گاه بودم و یه کاری کردی بازم از هم بپاشم
اون روزایی که هیچ کس برات قد من رفیق روزای تنهائیت نمی شد
من بودم عاشقت بی نهایت ولی اینا رو نشون دادی حالیت نمی شد
سرنوشته، باشه میرم من بهونه نمیگیرم
چترو وا کن خیس نشی که من الان یه ابر تیرم