Emad Talebzadeh

Ghadam Zadam ( Concert Version )

قدم میزنم وقتی حالم بده
چه سختِ بخندی با ناراحتی
یا مجبور باشی تو این حالِ بد
بخوابی با کابوسای لعنتی
یا مجبور باشی تو دلتنگیات
با یه خاطره گرمِ صحبت بشی
بگی و بخندی خودت با خودت
تظاهر کنی غرقِ آرامشی
دوباره تو این خونه تنها شدم
دوباره تو نیستی نگاهم کنی
نمیتونم این سختِ باور کنم
تو نیستی یکم رو به راهم کنی
تو نیستی یکم رو به راهم کنی
دوباره تو این خونه تنها شدم
دوباره تو نیستی نگاهم کنی
نمیتونم این سختِ باور کنم
تو نیستی یکم رو به راهم کنی
تو نیستی یکم رو به راهم کنی
تو نیستی ببینی چه سردرگمم
چجوری شبامو رقم میزنم
ببینی همین حالِ داغونمو
فقط راه میرم قدم میزنم
چه سختِ که هر روز این حالِ تِ
یا هر شب حواست به این گوشیه
همه مهربون میشن اما فقط
میگم بهترین راه فراموشیه
دوباره تو این خونه تنها شدم
دوباره تو نیستی نگاهم کنی
نمیتونم این سختِ باور کنم
تو نیستی یکم رو به راهم کنی
تو نیستی یکم رو به راهم کنی
دوباره تو این خونه تنها شدم
دوباره تو نیستی نگاهم کنی
نمیتونم این سختِ باور کنم
تو نیستی یکم رو به راهم کنی
تو نیستی یکم رو به راهم کنی