Naghoo3

Man

مثه روزایی که رفت توی قاب
شیک شد همه حرفام توی باد
میترسم حتی نشون بدم بادستم
بگم هستن همشون توی خواب
ببین زندگی این نیس بگم
هست دورم به مشت وحشی کن
مثه همه اون ترسایی که داشتم تو بچگی
ولی نشد ریشه کن
هااااا
تجربه شد واسه من
له بشم زیر دود
تو سختی مثه مرد
دیگه خسته از این تنهاییام
ولی باز خب پیرم در اومد‌‌
دیگه نمی‌خوام برم عقب
سرخ شد روی پیشونیم سکوت دم بخت
پرچمدار اصول خودم شدم
تنهایی شد واسم عامل رعد و برق ‌‌
مثه من باشی تو مثه سنگ
مثه تنهایی شد مثه کوه مثه گنگ
مثه من که بودم هر روز پس جنگ
تسلیم نشدم سرباز شده کم
آغاز گر لحظه های من شده بود
اتاق تاریک و زمان ولی رو به موت
کشیدم دست از شررای دورم
مقصد بود واسم جلو رو جلوم بود
دیگه نمی‌خوام بگیرم درس از علمای شهرم نابجام
شده بودم مثه افسر
تیر خورد تو سرم
مردم من در حال جابه جام
عاا
دیگه خستم
دیگه نمی‌خوام من از حرف پرم
نبودن هیچ وقت از دم دورم
من خسته از گلم
من دریده شدم من از قصد تو حرف
که واسه اون همه کسایی که
نبودن هیچ وقت تو مرامی که
بشن پشت واسه تک تکمون
اوج بگیریم تو اون هواییکه
مثه من بشی تو مثه سنگ
مثه تنهایی شد مثه کوه مثه گنگ
مثه من که بودم هر روز پی جنگ
تسلیم نشدم سرباز شده کم
زندگی شد واسم تجربه
بگیرم درس از اون همه تهشو له
شده بودم مثه ناقوس مرگ
صدام در اومد همه هنگوور
باس گوش کنی حرفامو چند بار
بشه دستگیر تو اون افکار مرگ بار
بشی یهو مثه مافیای شهر
دنبال مواد نه دنبال پرواز
دیگه نمی‌خوام دست بزنم من
شکست بود توی روزای هفتمم
من بودم همون کسیکه
نبود تو زندگیم
تنهایی بی غمم
گوش کن دیگه تموم نی شعرام
یه روز می‌شنوی
از اونکه هست بام تنهایی شد
مسیر همرام
طلوعی دوباره
پیروزی هموار
مثه من بشی تو مثه سنگ
مثه تنهایی شد مثه کوه مثه گنگ
مثه من که بودم هر روز پی جنگ
تسلیم نشدم سرباز شده کم