Danial Ranjbar

Goriz

چقدر راه اومدم بات منو اصلا ندیدی
چقدر بریزم تو خودم توی دلم بذارم
یک عالم حرف دارم ولی گفتن نداره
بذار بغض شن توی گلوم بذار فکر کنی لالم
الان دقیقا جاییم که مثل برزخ برام
نه راه پیش نه راه پس نگم چقدر تلخ برام
گیرم به پا وابستگیم ولی دلم میخواد برم
هرچی که بوده و نبود همه بره از خاطرم
همش سردی و سردی منو بازیچه کردی
میخواستی پرشه تنهاییت عشق بهونه کردی
شبیه حرفت نبودی اصلا عاشق نبودی
اگه موندی تو تا الانم چونکه دلبسته بودی
نمیدونم بخندم یا بگریم من به حالم
نه میتونم بمونم نه برم راهی ندارم
عجیب آشفته حالم یک دنیا بیقرارم
بریدم خستمو تحمل درد رو ندارم
چقدر تحت فشارم تا کی رو دوشم بذارم
من این درد رو شدم افسرده و رو به زوالم
همش سردی و سردی منو بازیچه کردی
میخواستی پرشه تنهاییت عشق بهونه کردی
چه خوب دادیم تو بازی که فرداتو بسازی
چه بد کردی تو با دلم بکن کلاتو قاضی