Mohammad Arian

Roozaye Bi To

باز داره میزنه بارون و حسی که نیست
وقتی که اونکه باید باشه پیش تو نیست
حالِ خرابمو پرسه ی نیمه شبو
حصرتِ روزایی که دیگه برگشتنی نیست
رفتیو جاتو گرفت تو دلم غم و درد
شد همه فصل های من بی تو پاییز زرد
کاشکی که زندگی دکمه ی برگشتی داشت
می رفت به اون روزایی که تو رو داشت
رفتیو فکر تو شد خیال هر شبم
یاد اون روزا بخیر خنده هات بود عادتم
رفتیو بی تو شد خونه بی روح و صفا
حکم کوه داشت شونه هات واسه این بی تکیه گاه
بعد تو یک به یک دلخوشی هام بی تو مرد
مزه ی شادی رو از زندگیم فکر تو برد
فکر اینکه بعد از این هر چی باشم بعد تو
تو نباشی زندگی زندگی نیست بعد تو
چقد باید بشینمو باید ببینم این روزای بی تورو
از این حال و هوا خستم از هر چی که بیاره یاد من تورو
تو که رفتیو بد دلم تو بی کسی هاش موند
تو که رفتی وجودمو از دوری تو آتیش بی کسی سوزوند
رفتیو فکر تو شد خیال هر شبم
یاد اون روزا بخیر خنده هات بود عادتم
رفتیو بی تو شد خونه بی روح و صفا
حکم کوه داشت شونه هات واسه این بی تکیه گاه
بعد تو یک به یک دلخوشی هام بی تو مرد
مزه ی شادی رو از زندگیم فکر تو برد
فکر اینکه بعد از این هر چی باشم بعد تو
تو نباشی زندگی زندگی نیست بعد تو