Sepehr Shakeri

Kalaghe Ghesseh

همه قرار نیست آدمای خوبی باشن
یه سریام باید تو این دنیا سم بپاشن
واسه همینه که وقتی حرفت حقه بازم
یه سری پیدا می شن واسه راحت سد بسازن
این همه کاشتیم هیچی در نیومد
از پس این زمستون هیچکی بر نیومد
هر کی اومد دست گذاشت رو شونت ولی
تهش تو موندی و حوض توی لونت
بگو نتیجه صبرمون و کی میده
نتیجه کار خوبمون بهم بگو چی میشه
چی شد ته قصه بازم کلاغه نرسید خونه
نگو این اتفاقا کارماهای خودمونه
بگو اونی که منو آورد اینجا برگردونه
من خیلی وقته روحم جدا ازم سرگردونه
چه موجود عجیبیه آدم
یکی خالی یکی هی می کنه بادم
یه جایی هفت خط یه جاهایی سادم
خیلی چیزا نمی مونه یادم
همیشه آدما فکر ادامه راهن
یه سریا می رن یه سری همراهن
کاشکی می شد می تونستیم
زندگی کنیم خوب تا همیشه باهم