Javad Yasari

Darde Ghorbat

شب توو فکرم روز توو فکرم
در غریبی قسمتم شد بی نصیبی
رفته یارم از کنارم پر ز دردم کو طبیبی
آه و فریاد از غریبی آه از غریبی
می سوزم و میسازم و فریاد رسی نیست
آن تازه هوایی که بر آرم نفسی نیست
آن تازه هوایی که برآرم نفسی نیست
شب توو فکرم روز توو فکرم
در غریبی قسمتم شد بی نصیبی
رفته یارم از کنارم پر ز دردم کو طبیبی
آه و فریاد از غریبی آه از غریبی
در میان این همه گل نغمه خوندم مثل بلبل
آتیشم زد درد غربت دیگه مردم از تو هر دم
اشک سرخ و رنگ زردم شد گواه رنج و دردم
اینجا جای موندنم نیست منتظر باش برمیگردم
شب توو فکرم روز توو فکرم
در غریبی قسمتم شد بی نصیبی
رفته یارم از کنارم پر ز دردم کو طبیبی
آه و فریاد از غریبی آه از غریبی
می سوزم و میسازم و
می سوزم و میسازم و
فریاد رسی نیست
آن تازه هوایی که بر آرم
آن تازه هوایی که برآرم
نفسی نیست نفسی نیست
آن تازه هوایی که بر آرم نفسی نیست
در میان این همه گل نغمه خوندم مثل بلبل
آتیشم زد درد غربت من که مردم از تو هر دم
اشک سرخ و رنگ زردم شد گواه رنج و دردم
اینجا جای موندنم نیست منتظر باش برمیگردم
شب توو فکرم روز توو فکرم
در غریبی قسمتم شد بی نصیبی
رفته یارم از کنارم پر ز دردم کو طبیبی
آه و فریاد از غریبی آه از غریبی