Ragheb

Mahe Tamashaei

تو ماه شدی تا دل دیوانه بسوزان
من کور شدم تا به تماشای تو بشینم
یک عمر به دنبال توام جز تو نمیخواهم
من غرق نگاه تو شدم جز تو نمیبینم
آغاز منی تو پایان منی تو
بیمار توام مژده درمان منی تو
کور از رخ ماهت من گمشده بودم
از عشق تو گفتم تو شدی بودو نبودم
باران شدم حالت گیسوی تورا قصه کنم دانه به دانه
افسانه چشمان تو در گوش جهان تازه کنم خانه به خانه
تنها نه منم عاشق و دیوانه ی لبخند قشنگی که تو داری
منظومه بهم ریزد اگر خنده کنان پا به خیابان بگذاری
آغاز منی تو پایان منی تو
بیمار توام مژده درمان منی تو
کور از رخ ماهت من گمشده بودم
از عشق تو گفتم تو شدی بودو نبودم
یک بار تورا دیدم و دل راه به تو بخشیدم
آنقدر که تو خوبیو زیباییو گیرایی
در شهر قیامت شده از رویت ابرویت
در خانه بمان خوب من ای ماه تماشایی
آغاز منی تو پایان منی تو
بیمار توام مژده درمان منی تو
کور از رخ ماهت من گمشده بودم
از عشق تو گفتم تو شدی بودو نبودم