Mohammad Yousefi

Nobel

دلتو به خودم دادی صفا باشه
بعید میدونم حرف عاشقونت ادا باشه
سادگی میباره از چشات
جایزه نوبل میگیره خنده هات
منم که زود به زود دلم تنگ میشه برات
هول میکنم پشت تلفن تا میاد صدات
چقد میخوریم بهم من مریضتم
تو مریضمی یکم
چشم نخوریم بگم
دوتا آدمیم که تو عاشقی اصلا راضی نیستن به کم
پیش خودم بشین بذار یه آهنگ قشنگ
با چشای خوشگلت بزن آسمونو رنگ
مث من واسه قرارو دیدن دوبارمون بیا بجنگ
لجبازی کن باهام لجبازیتم قشنگه
کی دلش برات انقده صاف و ساده تنگه
اشتباه بگیر شمارمو یه بار دیگه
کی مث خودم به هر چی خواستی آره میگه