Navid Nik

Bahar Naranj

یه حسی دارم این روزا که هستی
یه حس تازه که اسمی نداره
یه حسی مثل پرسه تو خیابون
درست وقتی داره بارون میباره
یه احساسی که تو دیدار اول
بهت میگه همه چیزو میدونه
بدون اینکه چیزی گفته باشی
همه حرفاتو از چشمات میخونه
بهار نارنجو دیدی رو درختا
مثل برف از سر شاخه میبارن
یه شهرو میشه با عطرت قدم زد
تموم کوچه ها یاد تو دارن
خیال کن گرگ و میش عصر جمعس
نشستی با خودت تنها تو ایوون
یه حسی واست آرامش میریزه
میاره با خودش تو دو تا فنجون
یه احساسی که اصلا گفتنی نیست
باید باشی خودت شاید بفهمی
یه چیزی که شبیه نور فانوس
نجاتت میده از طوفان تشویش
بهار نارنجو دیدی رو درختا
مثل برف از سر شاخه میبارن
یه شهرو میشه با عطرت قدم زد
تموم کوچه ها یاد تو دارن