Mohsen Dousti

Noghre Dagh

ذره ذره درد عشق آتش به قلبم زد ولی
او نیامد که نیامد
اشک من دریا شد و صبرم به سر آمد ولی
او نیامد که نیامد
آرزو
آرزوی قلب بیمارم
آن ماه شب تارم
من چشم انتظارم
با همان
با همان چشمان دریایی
آرام دل مایی
دیوانه کجایی
نقره داغم میکنی خانه خرابم میکنی
این چنین دل میبری از غصه آبم میکنی
ای که در باغ گل رویایی
سوگلیِ گل‌هایی
واسه من یه دنیایی
چشم من به راه تو
پس چرا نمی‌آیی
پس چرا نمی آیی
بی تو در این حوالی جز این درد چه مانده
جز این عشق که من را به تنهایی کشانده
از ستاره گرفته تا ماهه شب تارم میبینند چگونه برایت بی قرارم
نقره داغم میکنی خانه خرابم میکنی
این چنین دل میبری از غصه آبم میکنی
ای که در باغ گل رویایی
سوگلیِ گل‌هایی
واسه من یه دنیایی
چشم من به راه تو
پس چرا نمی‌آیی
پس چرا نمی آیی