Mohammad Mohammadiyan

Faseleh

ترسم اینه روزی، میون قلبای ما حسی نمونه
دورشیم اونقدر از هم، که چیزی مارو به سمت هم نکشونه، حتی این عشق
هرکدوم یه جایی، توی این فاصله رویایی بسازیم
چیزی هم نفهمیم، که داریم زندگی رو، بی هم میبازیم
به همین عشق
شاید، یه روزی برسه که باید، تورو ببینم و به روم نیازم
وقتی، یکی جای تو باهام باشه ، باید روی عشق تو سرپوش بذارم
ترسم اینه تنگ بشه دلم برات ولی دیر شده باشه
دل تو بعد من جایی زمین‌گیر شده باشه
دل تو از بودن من سیر شده باشه
ترسم اینه بری و ولی نری یه لحظه از خیالم
عشقت مثل سایه همه جا باشه دنبالم
یادت بیوفتم همیشه بد بشه حالم
شاید، یه روزی برسه که باید، تورو ببینم و به روم نیازم
وقتی، یکی جای تو باهام باشه ، باید روی عشق تو سرپوش بذارم