Yasin Ahmadi

Khabeh Baba

دونه دونه بازم اشکام میریزه روی این عکسا
چرا بابا نمی آیی به خواب من توی شبها
چقد سخته غم دوریت چه خالیه تو خونه جات
تو شطرنج زمونه من تموم دلخوشیم شد مات
تموم سعی مو کردم از اون کودکی تا حالا
پیش هر کسی میشناسی سرت باشه فقط بالا
ادم تا نعمتی داره نمیدونه چرا قدرش
چقد خوبه کسی سایه پدر روی سرش هستش
بابا رفتی چه دلتنگم چقدر بهونه ات و دارم
چه درسهای قشنگی رو تو زندگی دادی یادم
قسم به پینه ی دستات پر اشکم پر دردم
منو ببخش اگه روزی نفهمیدم خطا کردم