Mehdi Farnam

Fekret Ke Miad

ِکرت که میاد
نفسِ تو سینه تُند تر میزنه
یادِ اون روزا میوفتم
انگار دنیا بِهم نیشخند میزنه
هر وقت تیره شد دنیام
اون چِشات به زندگیم رنگ زد
رؤیایی رو ساختى واسم
که دلِ هر روز واسش لک زد
باز تَن ِپاکتُ لمس کردم تو خوابم
تو بیداریم کابوس شد
خالى شد بغضم کنارت
غرورى که نابود شد
خیالت راحت
من که تا اخرِ عمر
رفتم زیرِ سایت
دستامو وِل کردىُ
مردم همون ساعت
زجرش واسه ما شُد
خاطراتش راحت
دلتنگ تر میشم
وقتى تو خیالم نزدیک تر میشم
رفتى منو زدى از ریشم
بعد تو من تکرار من هیچم