Mohammad Naseri

Sobhe Sahar

شب سیاه قصه رو ما میتونیم سحر کنیم
برای دوست داشتن هم به قصه ها سفر کنیم
ببین میشه باز دوباره رو هرچی زشته خط کشید
میشه دوباره توی شب ستاره های صبح و دید
نگاه تو یه حادثه تو یک غروب خسته بود
اون روزی که پنجره ها از بی کسی شکسته بود
پنجره هار وا نکن اینجا هوا بارونیه
وقتی که تو پیش منی توی دلم مهمونیه
مهمونیه قلب من و هدیه ی عشق ناب تو
میخوام بازم سفر کنم تو قصه های خاب تو
ببین که چشم خیس من بخاطر تو تر شده
چشاتو وا کن نازنین باز دوباره سحر شده