Amin Tirzad

Khiaboon

دیگه با چشات بهم نگو ازت سیره دلم
بیا مردونه بگو جای دیگه؛ گیره دلم
من از این رفتن و برگشتن تو، سیر شدم
بس که جنگیدم که داشته باشمت؛ پیر شدم
عاشقت بودم؛ همینم دلیل ضعفم شد
سر تو چقدر با منطقم شبا حرفم شد
کی شبیه من همه درداتو درمون میداد؟
بگو انصافا کی مثل من برات جون میداد؟
منو بارون پرسه زدیم تو این خیابون
همون شبایی که تو آسون؛ قدم زدی خوش بودی با اون
هی منو بارون پرسه زدیم تو این خیابون
همون شبایی که تو آسون؛ قدم زدی خوش بودی با اون
یه روزی میرسه میبینی، دلت تنگ شده
واسه کسی که دلش یه تیکه از سنگ شده
تو نبودی توی قلبش؛ شب و روز جنگ شده
یه روزی که دیره؛ عشقت دیگه کمرنگ شده
ببین با دلم نساختی ریختم بهم
کجا برم؛ تو نیستی کجا برم؟
منو بارون پرسه زدیم تو این خیابون
همون شبایی که تو آسون؛ قدم زدی خوش بودی با اون
هی منو بارون پرسه زدیم تو این خیابون
همون شبایی که تو آسون؛ قدم زدی خوش بودی با اون
تو گفتی دلت گیره چشات سیره از آدما یادته
تو گفتی سرت میره قولت نمیره حرفات الان یادته
یه چیزی بهم بگو که قانعشم پس لبهات چرا ساکته