Sirvan Darvishi

Bi To

آرام و قراره منه آشفته کجایی ؟
تو بُغض ِ شعر ِ ناگفته کجایی؟
آواره‌ام و سر به بیابان
اَبری شده‌ام نزدیک ِ باران
جانانه منه وارفته کجایی ؟
‌هرجا می‌رِسم حرف تو آنجاست
در آینه‌ها روی ِ تو پیداست
بیدارم و شب ، خواب ندارم
من فاصله را تاب ندارم
تختم قایق و اتاقم دریاست
‌بی‌تو، کتابی بی‌ نام و نشانم
بی‌تو، بن‌بست شده‌ کل جهانم
بی‌تو، بی‌کَس‌تَرین مرد زمانم
بی‌جا و مکانم بی‌تو
‌بی‌تو، نُقل ِ هر مَجلسم انگار
بی‌تو، خسته‌ام از هرچه دیدار
بی‌تو، خودم و می‌کنم انکار
زارم و بیمار بی‌تو
دلداده‌ام وُ جُرم من عشق‌َست
دلداده‌ام وُ حکم من عشق‌َست
برباد رفته‌ام ، مجنونه مجنون
برباد رفته‌ام دیروز و اکنون
دلداده‌ام وُ درد من عشقَ‌ست
‌بی‌تو، کتابی بی‌ نام و نشانم
بی‌تو، بن‌بست شده‌ کل جهانم
بی‌تو، بی‌کَس‌تَرین مرد زمانم
بی‌جا و مکانم بی‌تو
‌بی‌تو، نُقل ِ هر مَجلسم انگار
بی‌تو، خسته‌ام از هرچه دیدار
بی‌تو، خودم و می‌کنم انکار
زارم و بیمار بی‌تو