Navid Hakimi

Adat

اگر چه نمیخوام غم چهرتو
اگر چه نمیخوام مجبور شی
ولی جای خالیت منو میکشه
من عادت ندارم ازم دور شی
من عادت ندارم تحمل کنم
تو چشم غریبه گرفتار شی
یه جا غیر از این قلب خوابت بره
تو قلبه یکی دیگه بیدار شی
نمیتونم این خالیو پر کنم
نمیتونم از چشم تو بگذرم
تو از فصل پاییز زیباتری
من از فصل پاییز تنهاترم
تو آتیش بی رحمه این زندگی
نشستم به جای دوتامون گلم
تبر قصد جون تو هم کرده بود
شکستم به جای دوتامون گلم
اگرچه بهار از نگاهت پره
جهان با تو زیباتره عشق من
به فکر شبای پر از برف باش
زمستونو یادت نره عشق من
پریشون تر از من تو این شهر
بیا بمونو بشینو بخند
من از جاده های خطر رد شدم
درارو رو به خیابون ببند
تو هم مثل من مات این جاده ای
تو هم حالو روزت یکم نا خوشه
من از اینهمه فاصله خسته ام
غم دوریه تو منو میکشه
نمیتونم این خالیو پر کنم
نمیتونم از چشم تو بگذرم
تو از فصل پاییز زیباتری
من از فصل پاییز تنهاترم
تو آتیش بی رحمه این زندگی
نشستم به جای دوتامون گلم
تبر قصد جون تو هم کرده بود
شکستم به جای دوتامون
گلم اگرچه بهار از نگاهت پره
جهان با تو زیباتره عشق من
به فکر شبای پر از برف باش
زمستونو یادت نره عشق من