Ali Salimi & Mehrshid Habibi

Etebar

تموم این رابطه تا وقتی که نفس داریم
نمیشه باهم بمونیم از این به بعد یه طرفداری
بد زدی به اعتبارم با حرفایی که بوده پشتت
کاری کردی با لش بازیات
که نشون ندم دیگه روی خوش بت
میگفتی احساس من همیشه کم بود برات
صبح تا شب جون میکندم
تا هیچوقت نمونه کمبود برات
به تو گفته بودم که یه روزی می پاچه اکیپامون
دیگه ندارم انتظاری نه از تو نه از رفیقامون
نه، از تو یاد گرفتم که همیشه باید خودم باشم
وقتی که زمین خوردم باید رو پای خودم پاشم
به جای این همه آدمه بی معرفت که دورم باشن
باید که روشن کنم اطرافمون رو خودم با شمع
همیشه امثال تو بودن به فکر پله کردن
نه مونده حس و حالی نه جایی برای گریه کردن
یاد گرفتم این مسیرو باید همیشه تنها بیام
بدم میاد از این آدما دلخوشم به تنهاییام
جا زدی تو آخرش حرف زدی تو پشتمون
این حواشی ضربه زد به اعتبار جفتمون
جا زدی تو آخرش حرف زدی تو پشتمون
این حواشی ضربه زد به اعتبار جفتمون
این آخرا با نگاه سردت میکردی تو براندازم
بهم میگفتی اشتباهه این عشق نبودی هم اندازم
بد بودن و یادم نده ، بدجوری حالم بده
از وقتی که دیدم از من بریدی
با اون خوشی تو ماتم زده
زل نزن توی چشمام با اون چشا که طلبکارن
یادت بیار یه ساله پیش و وقتی بودی طرفدارم
هیچ وقت نمیخواستم که بیام و بگیرم از تو آتو
وقتی که اسمم میومد گم میکردی دست و پاتو
چی شده که کم آوردی و شدی یه آدمه بی منطق
تویی که عاشق بودیو میگفتی میکنی بی من دق
بودی به فکر استفاده این آهنگ از جنس انتقاده
من عاشق قصه بودم و تو اونی که حذب باده
وقتی که از من بریدی برس تو به فاز مادی گرات
اونقدر عاشق بودم که شدم یه آدمه عادی برات
تف به ذات این دنیاییکه این همه عوضی پس انداخته
مهرشید حبیبی علی سلیمی این موزیکم حسن ساخته