Arvin Saheb

Delbastegi

دستتو مرهم زخم من کن
حس دستای تو پاییزی نیست
آرزو هامو به من برگردون
واسه دستای تو این چیزی نیست
تو همونی که پناهم بودی
توی هر ثانیه از تاراجم
من همونم که تو هر دورانی
به پرستیدن تو محتاجم
به پرستیدن تو محتاجم
وقتی که راهم ازت گم میشه
وقتی که غرق یه دنیا دردم
دلخوشم که تو منو میبینی
چون به بخشیدنت عادت کردم
چون به بخشیدنت عادت کردم
من یه جوری به تو دلبستم
که سر تو با خودمم بی رحمم
وقتی که یاد دلم میفتم
تازه حسم به تو رو میفهمم
واسه من که تو همه دنیامی
سجده کردن به تو عین رویاست
کاش این سجده رو دنیا میدید
سجده کردن به تو انقد زیباست
وقتی که راهم ازت گم میشه
وقتی که غرق یه دنیا دردم
دلخوشم که تو منو میبینی
چون به بخشیدنت عادت کردم
چون به بخشیدنت عادت کردم