Rouhan Rouhani

To Ke Nisti

عجب تنهایی نابی منو شباا و بیخوابی
تو از چی ساختنت اخه
که نیستی هم رو اعصابی
عجب بی رحم زیبایی
تو شکل موجه دریایی
از این دنیا تورو خواستم
عجب خواسته ی بی جایی
عجب خواسته ی بی جایی
تو که نیستی یه چیزی کم دارم
قد دنیا انگاری غم دارم
دوتا چایی میریزم مثل هر شب
تو سرمه که تورو هم دارم
بعد تو عاشق تنهایی شدم
دَرگیره فکرای رویایی شدم
کل شهر مجنون گذاشتن اسممو
بعد تو مثال شِیدایی شدم
بعد تو عاشق تنهایی شدم
دل زده از هرچی زیبایی شدم
توی شهر کورا حبسم کردی و
بعد تو محکومه بینایی شدم