Ali Zarei

Sahel Gham

در کنار ساحل غم دست تو در دست من بود
ما اسیر سرنوشت و شاهد ما اشک من بود
شونه‌هات محراب من بود، تو که من رومی‌شناسی
خودتو در من رها کن، نگو از من می‌هراسی
در غروب غربت عشق، لحظه‌ها بی تو فنا شدای
دریغا این جوانی درد بی پایان ما شد
در بهارم سرد سردم، کلبه‌ی پر شور و دردم
بی خدا در زندگانی با کسی من بد نکردم
ای که دوری از منو دل، پر اشک و آه و حسرت
تو کی هستی مهربونم که به چشمات کردم عاد
تو کجای قصه هستی که ازت خبر ندارم
اون قده بی ارزشم که تو دلت اثر ندارم
در خیال تو به سر شد لحظه‌های عاشقونه
گریه‌هایم بی ثمر شد تو که رفتی بی بهونه
اشک معصومانه‌ی من مونده روی گونه‌هایت
تو منو از خود بریدی، من ولی موندم به پایت
در بهارم سرد سردم، کلبه‌ی پر شور و دردم
بی خدا در زندگانی با کسی من بد نکردم
ای که دوری از منو دل، پر اشک و آه و حسرت
تو کی هستی مهربونم که به چشمات کردم عادت