Amir Azimi

Faryade Man

از کوچ عاشقانه‌ات
گریه امانم را برید
وقت سکوت آخرت
کبوتر خانه پرید
طنین غربت بار تو
در آسمان شب زده
گفت از نگاه خسته ات
در پیله‌ی رویاکده
فریاد تو فریاد من
ستاره‌های قعرنشین
فریــاد ما چه بی اثر
در سازهای این زمین
دقیقه‌ها سرگشته اند
در انتظار
دیگر صبوری تا کجا
من تشنه ام بر من ببار
ای آشنا مردم از این دلواپسی
خسته از این فاصله ها
در شعله های بی کسی
از کوچ عاشقانه‌ات
گریه امانم را برید
وقت سکوت آخرت
کبوتر خانه پرید
شاه دلم ماهی من
عاصی از این دربه‌دری
عصیان تو فریاد من
مُشتی بر این بی خبری