Bomrani

To Kojaei

چراغ دو چشم من آن شب
تا به سحرگه سوسو میزد
هر مژه از عشق او میزد
خاطره آن گیسو راه من از هر سو میزد
میگفت عشقم در تنهایی تو کجایی تو کجایی
بیتو امشب از گیتارم کی برخیزد آوایی
تو کجایی تو کجایی آخر کجا دور از مایی
کی باشدت ای بیخبر از رنج ما پروایی
تو کجایی تو کجایی در خلوت تنهاییام
کی مانده از عشقت به جز افسانه و رویایی