Shahryar

Zendeye Javidan

ای دلت شاه سراپرده ی عشق
جان تو زخم بلاخورده ی عشق
عشق پروانه ی شمع ازل است
داغ پروانگی اش لم یزل است
بیقراری سپهر از عشق است
گرم رفتاری مهر از عشق است
خاک یک جرعه از ان جام گرفت
که درین دایره ارام گرفت
دل بی عشق تنی بی جان است
جان از او زنده ی جاویدان است
گوهر زندگی از عشق طلب
گنج پایندگی از عشق طلب
دل بی عشق تنی بی جان است
جان از او زنده ی جاویدان است
گوهر زندگی از عشق طلب
گنج پایندگی از عشق طلب
عشق نه کار جهان ساختن است
بلکه نقد دو جهان باختن است
عشق نه دلق بقا دوختن است
بلکه با داغ فنا سوختن است
انچه با دوست دهد پیوندش
شود از فرط محبت بندش
قبله ی همت او دوست بود
هر چه جز دوست همه پوست بود
هر چه جز دوست همه پوست بود
دل بی عشق تنی بی جان است
جان از او زنده ی جاویدان است
گوهر زندگی از عشق طلب
گنج پایندگی از عشق طلب
دل بی عشق تنی بی جان است
جان از او زنده ی جاویدان است
گوهر زندگی از عشق طلب
گنج پایندگی از عشق طلب