Pedram Zand

Darya

موج مویت را رها کن
زنده کن دریا را در من
من ندارم که حراسی
از همین غرق تو بودن
فتح کن چشمان من را
یک نگاه از تو تمام است
میزند نبظم برایت
مثل موجی که مدام است
شب ها به ساحل میزنم موج شبانه ام
ماهی این دریا بمان تا من بمانم
آن سوی دریا قصر رویای من و تواست
دردانه ام من تاب ساحل را ندارم
از تماشای تو گاهی
قرص ماه را میتوان دید
خط چشمت را بگیرم
کل راه را میتوان دید
با تو انگار که ساعت
تاب چرخیدن ندارد
با تو هر ثانیه عمریست
اخ اگر باران ببارد