Ali Molaei

Man Haminam

من توی جمع صمیمی
حالا یه گوشه نشستم
چشمام بازه به روشون
ولی قلبم بستم
یه جوری با خندهاشون
الکی منم میخندم
حرفشون نمیفهم
سکوت و بهونه کردم
من همینم من همینجورم
با همه نزدیکم ولی دورم
من همینم اونی که دنیاش
شده اندازی اتاقش
چون که نگاهش غریب هست
نمیره هیشکه سراغش
من همینم اونی که هر شب
مهمون تنهایاشه
اونی که وقتی میفته
میتونه تنهایی پاشه
من توی کافه جدید و
ساعت مچیم رو هفته
روبروم صندلیه خالی
یکی خیلی زود رفته
همه قرارای عمرم
هیچکدوم فردا نداره
بین منو همه ی دنیا
یه دیوار دیواره
من همینم من همینجورم
با همه نزدیکم ولی دورم
من همینم اونی که دنیاش
شده اندازی اتاقش
چون که نگاهش غریبه ست
نمیره هیشکی سراغش
من همینم اونی که هر شب
مهمون تنهایاشه
اونی که وقتی میفته
میتونه تنهایی پاشه