Masoud Panahandeh

Sardaar Maghroor

چیزی نمیپرسی دم رفتن
وقتی خیالت راحتِ از من
به بی کسیم اصلا حواست نیست
عشقی تو قلب ناسپاست نیست
همدست زیباییتِ بی رحمی
از حال من چیزی نمیفهمی
بغزم پر از اندوهِ رفتن بود
این گریه ها سرمایه ی من بود
این اشکِ یک سردارِ مغرورِ
که خیلی وقته از خودش دوره
به لشکر زخمی رویاهاش
شلیک کرده چون که مجبوره
راهی شدم از راه ترسیدم
ماهی شدم از آب ترسیدم
عاشق شدم قلبم منو پس زد
شب اومد و از خواب ترسیدم
لب های من لبخندُ کم دارن
ابرا چقد بارون غم دارن
بعد از تو داراییمو دادم رفت
احساس خوشبختی رو یادم رفت
این اشک یک سردارِ مغرورِ
که خیلی وقته از خودش دوره
به لشکر زخمی رویا هاش
شلیک کرده چون که مغروره