Hallaj

Partgah

پایینو نگاه میکنم سرم میره گیج
یقدم عقب بعد نفس عمیق
منطق میگه برو بپر وجدان نه
مجید میگه برو بپر حل‌لاج نه
مخ درگیر کند ضربان قلب
حس تعطیل فکر نداره اثر
توی مشتم له ورقای قرص
غروب شد خوردم وسطای ظهر
زمین و زمان واساد جلو چشم
منفک تو خیال از تن و جسم
از بالا دیدم چه خوب و چه زشت
چی مارو‌ سرشت کی به‌گل نشست
بهشت و جهنمی نبود خوردیم بازی
بیخیال اصل پیِ حاشیه سازی
یکی گفت صیغه بشید برید بهش
خدایی اگه بود میرید بهش
سر تعظیم میدونم برات بدقولترینم
میدونم نشد تو مدرسه دستو بگیرم
پای حرفت بشینم مبهوت مست نگات
دست تو موهات برام بگی تو از ارزوهات
یادم بندازی ادم باید بود
یکی چشم برات باید موند
یاد بدی با عجله صبور باشم
برا پرواز لبریز از غرور باشم
روزی صدبار اوج شتاب برا پرواز
خوردم زمین صبور پاشم
هم خدامی هم مخلوق
عقل زیر این وزن تناقض مدفون
هم خطامی هم ختامم
برا توصیف قاصر کلمات توی بیانم