Amir Zehi

Zakhme Kohne

غیر ممکن برم
غیر ممکن که تنهات بذارم
نفسم در نمیاد
ولی میدونی چه قدر دوست دارم
واسه تنها موندنات منو ببخش
چجوری میتونی کوهی از دردو رو دوشت بکشی
می مونم تا آخرش
نمی ذارم که شکسته تر بشی
اگه بد بودم باهات منو ببخش
می دونم چه حالی داری
بعد از اون همه شکست
می دونم دلت گرفته از شرایطی که هست
زخم کهنه تو ببند
زخمت فریاد کن
تا ابد پیشت می مونم
بهم اعتماد کن
تو دلت خالی شده می فهمم
کی ازت اون همه امید گرفت
طاقت این همه داغ ندارم
آه کی دامن خورشید گرفت
مثل ماهی جدا مونده از آب
بی تو غربت منو میکشه یه روز
بمیرم برات که با این همه زخم
می ذاری تکیه کنم بهت هنوز