Behtash Zarrin

Hokm

پر می‌کنی از زهر چشمت استکانم را
تر می‌کنم با جرعه‌های تو دهانم را
من انتهای مستی از چشم تو را دیدم
قی می‌کنم با گریه هر چه از تو نوشیدم
با دست‌های خالی‌ام می‌بازمت هر دست
تو سیزده برگی که داری برگه‌ی حکم است
بی تو من هر شب یک مُرده‌م که با درد می‌خوابم
با کلت مغزم را می‌پاشم بر تختِ بی خوابم
بی تو من هر شب یک مُرده‌م که با درد می‌خوابم
با کلت مغزم را می‌پاشم بر تختِ بی خوابم
من منجی دردم، خداوند عذابم تو
آیه به آیه یأس و اندوه کتابم تو
تو تومور هر باوری توی سرم هستی
تو آتش پنهان در خاکسترم هستی
تو زهر، مثل کام‌های تلخ سیگاری
من مرده‌ام اما تو در من زندگی داری
بی تومن هر شب یک مُرده‌م که با درد می‌خوابم
با کلت مغزم را می‌پاشم بر تختِ بی خوابم
بی تو من هر شب یک مُرده‌م که با درد می‌خوابم
با کلت مغزم را می‌پاشم بر تختِ بی خوابم