Ravi

Pile

قلب تو بردن آدمها اینبار
انگاری مردن چشمهای بیدار
کسی نرسید به داد قلبت
سی نخواستت فکرت شد دیوار
رفتن که رفتن یادشونم نیست
که دوتا چشمات چند بار شدن خیس
از این بی ابری دلت لرزید
از همه شهر جفت چشات ترسید
تو باید پروانه شی پیلتو بشکافی
اینا همه عادت دارن به زخم زدن و بی انصافی
تو زری بیرون بری دور از همه یه جای سرد
اونی که میگفت واست میمرد با تو هم بازی کرد
تو باید پروانه شی پیلتو بشکافی
اینا همه عادت دارن به زخم زدن و بی انصافی
تو زری بیرون بری دور از همه یه جای سرد
اونی که میگفت واست میمرد با تو هم بازی کرد
انقده وقت بود که نمیدیدی
سخته ولی به این زودی رفت
ازش موند یه کهنه برگ
هر دفعه وایسادی و ازت رد شد
شکستنت یه عادت شد
اون قلبتو نشونه رفت آخر ضربشو زد
تو باید پروانه شی پیلتو بشکافی
اینا همه عادت دارن به زخم زدن و بی انصافی
تو زری بیرون بری دور از همه یه جای سرد
اونی که میگفت واست میمرد با تو هم بازی کرد
تو باید پروانه شی پیلتو بشکافی
اینا همه عادت دارن به زخم زدن و بی انصافی
تو زری بیرون بری دور از همه یه جای سرد
اونی که میگفت واست میمرد با تو هم بازی کرد