Vahid Nooraei

Pedar

آغوش خالی و گرم
از عشق و سادگی ، پُر
دریای بی تماشا
رویای بی تصور
ای صبح روشن ما
هر شب به خانه برگرد
میخواهمت به زاری
اشک شبانه برگرد
آه ، ای غریبه با دل من آشنا پدر
ای مهربان گمشده در قصه ها پدر
با تو زنده ام ، جان من پدر
آه ، ای امید روز و شب کودکانه ام
ای قهرمان خسته بی ادعا پدر
با تو زنده ام ، جان من پدر
جای خالی شان بیشتر به چشم میاد
پدر ها وقتی میروند احساس میشوند
در نبودنشان غوغایی دارند
جای کلماتشان ، خنده هایشان
اخم هایشان و صدایشان را میبینی و میشنوی
تازه میفهمی چقدر دوستشان داشتی و چقدر ناتوان بودی
در اقرار به دوست داشتنشان
آه ، ای غریبه با دل من آشنا پدر
ای مهربان گمشده در قصه ها پدر
با تو زنده ام ، جان من پدر
آه ، ای امید روز و شب کودکانه ام
ای قهرمان خسته بی ادعا پدر
با تو زنده ام ، جان من پدر