Mohsen Lorestani

Setareh

شب تا سحر با غصه هم نشینم
هم نشین ای دل غمینم در
حسرتم که یارمو ببینم
دلم ننال که دنیا بی وفایه
غصه مخور رسم دنیا جفایه
کار این دل فقط شرم و حیایه
خنده روی لبای من خشکیده
زیر غم ها قامتم خمیده.
آهوی من ز چنگالم رمیده
دلم ننال که دنیا بی وفایه
غصه مخور رسم دنیا جفایه
کار این دل فقط شرم و حیایه
ستاره عشق تو کرده به جانم
ریشه ای خدا ستاره یارم بشه
چی میشه یارم بشی ستاره
چی میشه چی میشه چی میشه
خدا چرا ستاره منه دوسم نداره
چقدر باید بشینم شاید بیاد ستاره
دلم برای ستاره شکسته مثل شیشه
میدانم ستاره که یارمو نمیشه
که یار مو نمیشه ستاره ستاره ستاره
بمیرم واست ای دل که آرامش نداره
بازم به این زمونه سر سازش نداری
تو که ابر بهاری چرا بارون نداری
بمیرم واست ای دل بنالم واست ای دل
دل مو شد هوایی دل مو شد سرگردان
یارم ازم گرفتن دنیا برام شد زندان
بمیرم واست ای دل چرا شدی هوایی
چرا شدی در به در. حقت نبود خدایی
دل من تو رو می خوادچرا تو بی وفایی
بمیرم واست ای دل بنالم واست ای دل
دل مو شد هوایی دل مو شد سرگردان
یارم ازم گرفت دنیا برام شد زندان
خدا خودت نگا ه کن ببین احوال ما رو
ببین فلک چجوری گرفته حال مارو
مث پروانه بودم دور و برش همیشه
مث شعله ی آتش منو سوزوند ز ریشه
با اینکه زنده م اما امیدم رو به مرگه
دلم مثل یه ساقه گرفتار تگرگه