Matin

Cheshm

باید چشارو شس باد اومد این صدا رو برد
خاک گرف رو دلم پر از اتیش میشم ردامو گر
من هرچی ک دیدم بستم چشو بش خندیدم
ولی شب تو کنج مغزم نوشتم تو سر رسیدم
شاید دیر رسیدم از همه چی جا موندم
هرکی اومد ی چی کند ک فردا بشه اروم تر
من هرچی ک دیدم بستم چشو اینجا موندم
نمیکنم سعی میکنم با خوندنم اروم شم
تو بارونو دیدی یا رنگین کمون که بعد زده شد
من اون بچه ای که یخ زده بودو وزنشو برد
تو از دریا گفتی افتابه داغو حرکته موج
من گفتم از ماهیگیرو سفره ای که دغدغه شد
فرقه بین حرفای ما شب واسه من
روز با شما دستای سرد و مغزای سبز
گرمترین جای نرم باشما
این ی رابطس ا دله من تا چشه خیس
واسه اینکه بفهمیشم اوردم رو چک نویس
دلم سوخته مثه تخت جمشید
گلم ندارم همه از یه گردیم
سر شدیم ماها بسکه سختی
چشم دیده تا بتونیم مثه مرد شیم
چش جای قلب دل توی سر
پس میشه قط حتی اگه سبز باشه سر
من ب چشم دیدم اتیش گلستون نشد
واسه بی گناهی ک دردشو زد تویه حرف
گریه و ضعف موضوعه سال حرصو غضب
تو هر وعده مهمون ماس ولی
همه پشت همن بالا پایین نداره
تا این مصرع بشه دروغه سال
دروغ اشناترین واژه واسه نسله من
تو هر کتابو درسو مکانیم بوده دسه کم
ولی سوال پیشومد کی برفارو اورد
واسه جماعتی ک زنده ان اما مثه کبک
تو نسیم خوب خوش بوی دشتا
قتل شاپرک ها چ مضحکانه بود
و تو رعدو برقو سیلاب ابرا
نجات پرنده ها منصفانه بود