Mansour Nosrati

Taghaas

منِ تنها تو خيابون
بوي بارون و خيالت
منم و يه نيمكت و چتر
بي خبر از تو و حالت
صداي خش خش برگا
غم پاييز و جدايي
من تو حسرت و عذابم
تو، تو اين لحظه كجايي
من با اين چشماي خيسم
من با اين دستاي سردم
از خدا فقط واسه تو
دلخوشي آرزو كردم
من تقاص چي رو ميدم
كه عذابه سر گذشتم
عمرم و دادم و اما
از تو هرگز برنگشتم
هق هق و اشك تو چشمام
سهمم از دلتنگيامه
دنيا چي ديده بود از من
كه تو فكر انتقامه
من به كوچ آرزوها
من به بي صبري دچارم
من يه قايق شكستم
كه ديگه رمق ندارم
تو يه جاي ديگه شايد
دستاي تورو بگيرم
حاضرم بميرم اما
ديگه از فاصله سيرم