Hamed Moghaddam

Be Chi Delam Ro Khosh Konam

به دست توی دستبند به گله های گوسفند
به چی دلم رو خوش کنم
به خنجر رفیق ها به جای زخم تیغ ها
به چی دلم رو خوش کنم
میون خونه ی غما از آدما به آدما
به جز بدی نمیرسه تو این مسیر دایره
مسافری اگر بره به مقصدی نمیرسه
تو این روزای غرق درد چه جادویی طلسم کرد
اسیر این مرض شدیم
قحطی عشق و آدمه من روزای خوب یادمه
چی شد شما عوض شدین
دلم هوای عید داشت به محو شب امید داشت
به آفتابی نرسید
نه خسته شد نه جا زدش آدما رو صدا زدش
ولی جوابی نرسید
دلم گرفته از زمین از آدمای نازنین
به من بگو یکی میاد
باید کسی پیدا بشه شاید که ابرا وابشه
دلم یه معجزه میخواد