Amin Aref

Ser

شروع شب تو تنهاییت سر طلب کن
سروده شم کناره کی‌ هم من هم تو
پی انتقام نیستم بگم اسلحم کو
تو دنیایی ک جنگ اصل حرف توش
می بخور خنده تر کن
بشناس خدا و راه حلو
باچشم قلب نگاه کن
جنگ همیشه تو عقل جاش خب
قفل نباش رو باورات
نگاه کن همه ادمارو
هدر میدن ساعتارو
بریز دور همه عادتارو
دور نشو از حقیقت
نکته بشی شبیه من
طریقت و شریعت شاید همه دسیسن
تو داری ارجعیت نگیرتت منیت
باور کن خریت محضه بچشش یه مزه
چش ببند ی لحظه
هرکی درست کرده ی خدا تو مغزش
گوش بده به ندای قلبت
درک باید کنی لمسش
نون و سبزه دود و حبثش کل و اصلش غول و تک چشم
صلح و بخشش جنگ و ترکش
اینا تضاد بین خلق
بازیه خوب و بده بازیه سبک و ارزش
کسی نمیزنه سر به قلبش نه نمیزنه سر به قلبش
صبر کن سبزه
بیرون میاد از عمق ظلمت
نه نمی‌کشم بالا حرمت
به قیمت خون تو من
یه جا میرسه که همه خوبن
مورف نمیشینه دیگه تو رگ
دود نمیشه دیگه عقدت
شاخ نمیشه دیگه قدرت
باخت نمیده دیگه جرعت
دل میگیره باز یه رونقی
اه چقدر نقاب رو صورت
همه خاص اصولاً
نمیره کنار کدورت
همه آدما غرورن
بی خدا و تو رکوعن
پشت به خدا عموما
پر صدا و تو سکوتن
با همین احساس بودن
باعث میشه شروع شن
تاریکیا تمومن
باز زشت و بد دروغ پر
همه حرفا از جنونن
دنیایه بی سر و ته
جون دادیم ب غم و ترس
خون دادیم به کدوم نسل
قول دادیم ک همو از
نو بسازیم
منو از تو بسازیم
تورو از عرف بازی
همه درگیره صلح قاضی
راستی قاضی میده نقش به بازی
بفهم تو حله باقیش
دوستیه خاک و آتیش
نمیکنه آب و جاریش
بکنی باد و قاطیش
میبینی ک دنیا فانیست