Hamid Raad

Akharin Safar

یه کاروان پر از امید راهیه آخرین سفر
مقصد شون دشت بلا به انتظارشون خطر
کبوترای شهر عشق همسفر جنون شدن
با پرو بال زخمیشون راهیه آسمون شدن
تشنه لبای قصمون معنی مردونگی ان
مرگ تمومشون نکرد اونا خود زندگی ان
بین تموم این گلا غنچه ای که جوونتره
سردار لشکر پدر اشمش علی اکبره
خون علی توی رگاش ، هیبت احمد تو چشاش
همون که وقتی برنگشت ، حسین نفس نموند براش
امید خیمه هاست علی ، دلخوشیه باباست علی
قبل غروب کربلا ، مهمون نیزه هاست علی
یه دختر سه ساله ای صدا می زد کجاست علی
دلش گرفت وقتی که دید مهمون نیزه هاست علی
واژه به واژه خط به خط ، درده و غربت و غمه
از نفس افتاده دلم ، ماه عزا محرمه