Hamed Vafaee

Meydoon Khorasoon

هر کی مثله فرهاده دیونه ست
هرکی مثله مجنون بدبخته
حتی اگه لیلی باهات باشه
با جیب خالی عاشقی سخته
با جیب خالی عاشقی سخته
باید با هم رو راست تر باشیم
رفتن به نفع هر دوتامونه
وقتش شده از خواب هم پاشیم
نزدیک شو در حد چند لحظه
تو به کی دل بستی نمیدونم
مغرور تر رفتار کن دختر
من بچه ی میدون خراسونم
خطی به نام فقر هر لحظه
مرزی میون قلب ما میشه
که خونتون بالای تهرونه
توی اتاقت شهر جا میشه
من با لباس کار میخوابم
میخوابیو عین خیالت نیست
کاری که حتی مزد سی روزش
اندازه ی شلوار و شالت نیست
میترسم از بچه محلاتو
هر جور شده میخوان باهات باشن
ماشینای شاسی بلندی که
روی غرورم پا میذاشتن
از زندگی خارج از قسمت
تو واحده پنجاه و یک متری
با مادری که با همه قهره
غیر از یه عکس و قوری و کتری
رویای من لبریز کابوسه
خوابای من یک عمره رنگی نیست
برگرد توو اتاق خوابت دختر
آغوش من جای قشنگی نیست