Amir Farzan

Hamdam

از كج به راست
سنگر صداست ، حركت بجاست، برگرد به جات
من يه جورايي مثه تو، تو يه طوفانيه وتو
تداعي تلاقي خشم و ترس منطق هميشه مرد درد
سر بالا سينه جلو وقته جنگه ،جوري كه نخواي چيزي حل شه قبلش
مشتت گره زير لبت فحش به كل دلت،
با هركي توشه ،با هركي خوبه ،هر بد مسبي بوده هركي بوده، من خستم به هواي اين شهر وابستم، من هم خستم هم دلبستم، من گفته بودم بات هستم
شبها گهگاه غرق عرقم ، داغم نميزني دست به بدنم، از زندگي شايد ده سه عقبم ، ولي تخت گاز دارم سمت هدفم ، تو شدي سد پايانم ،تو شدي سطر اغازم، تو واسه هر تپش نياز ، تو هر تپش مي خوام
من غرق تو ، حرف حرفه تو، من مست تو پس وصلم به تو، من خام خواب اغوش داغت ،پس حاضر واسه طاعون يادت، دستم به تو ، حصرم به تو ، حسرت هر شبم لبخند تو ، قسم به تو ،من بي نقابم ، دستم به تو من هم عهد تو
همدم شبهاي بچگونم ، اروم يه وقتايي سگ كه بودم ، منو اغوش بگير تا تر شه گونت، ديگه بسته خسته بودن
من از تو بت ساختم، از تو ياد گرفتم اين غد باختنو ،از تو ميگيرم تاثير اين بار ، حالا جفتمون درگيريم با اجتماع وانحرافش قشر ما و ابتذالش ،نصف راه و نصف ماه ول ، استسمار و استمرارش پاشو طي كنيم پله هارو مثل سابق الان زنده به گوري عين خوابت ، عين حال تو راه نصف كاره ،دارم ميام به استقبالت ،بيا بيرون از قاب شيشه ايت ،بيابيرون از قاب عكسات ، هر ساقه داره ريشه اي ، برگرد به جات كه راه ديگه ني