Saeid Rad

Man In Naboodam

من این نبودم تو دلم عشق بود دلبسته میشدم
بی تاب بعضیا حسّم میشد زیاد وابسته میشدم
یکی یه جا ولم کرد رفتو منو لهم کرد
از اون به بعد شدم سنگ از اون به بعد شدم سرد
من این نبودم اگه بی اون نمیشدم
بارون که می زد حتما دیونه میشدم
من این نبودم اگه پا پس نمی کشید
از تو دلم صدایِ عشقو میشد شنید
دستایِ آدما بی حس و یخ زده اس
آغوشا بسته و قلبا مثه قفس
گفتم دلم دیگه دنبال عشق نره
دنیا که این بشه تنهایی بهتره